Daha önce iki ayrı mahkemenin görevsizlik kararı verdiği dosyada, sanığın ‘kasten öldürmeye teşebbüs’ suçundan ağır ceza mahkemesinde yargılanmasına hükmedildi.
Olayın Geçmişi
F.A, şiddetli geçimsizlik nedeniyle boşanma kararı alarak çocuklarını eşi Ş.A’a bıraktıktan sonra Burdur’a gitti. Ancak 18 Kasım 2024’te Ş.A, A.’ı görüntülü arayarak çocukları Y.C.A. (7) ve B.A.’nın (3) boğazına bıçak dayayarak tehdit etti. F.A’ın şikayeti üzerine Ş.A Karabağlar ilçesinde gözaltına alındı, çocuklar devlet korumasına alındı ve daha sonra annelerine teslim edildi.
İlk Dava ve Tahliye
Savcılık tarafından hazırlanan iddianamede, sanığın “kasten yaralama” ve “silahla tehdit” suçlarından 6,5 yıla kadar hapsi istendi. İddianame İzmir 29. Asliye Ceza Mahkemesi’nce kabul edildi. Ocak ayında görülen duruşmada sanık tahliye edildi ancak savcılığın itirazı sonrası yeniden tutuklandı.
Görevsizlik Kararları ve İstinaf Süreci
Mayıs ayında görülen duruşmada mahkeme, eylemin kasten öldürmeye teşebbüs kapsamında değerlendirilmesi gerektiğine hükmederek görevsizlik kararı verdi ve dosyayı ağır ceza mahkemesine gönderdi. Ancak İzmir 18. Ağır Ceza Mahkemesi, olayın “tehdit” suçu kapsamında olduğunu belirterek yeniden görevsizlik kararı verdi. Bunun üzerine dosya, görev uyuşmazlığının çözülmesi için İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 23. Ceza Dairesi’ne taşındı.
İstinaf mahkemesi, sanığın suçunun “kasten öldürmeye teşebbüs” olduğuna kanaat getirerek, İzmir 18. Ağır Ceza Mahkemesi’nin görevsizlik kararını kaldırdı. Sanığın bu suçtan yargılanmasına ve tutukluluk halinin devamına hükmedildi. Dava, 16 Aralık'ta ağır ceza mahkemesinde devam edecek.
"Emsal Niteliğinde Bir Karar"
Mağdur çocukların avukatlarından N.S, istinaf kararının benzer davalar için emsal teşkil ettiğini belirterek şunları söyledi:
“İlk etapta davanın asliye cezada açılması hatalıydı. Bizce bu eylem açıkça kasten öldürmeye teşebbüstü. İstinaf, failin niyetini net şekilde değerlendirdi. Bu tür olaylarda sanıklar sıklıkla ‘öldürme kastım yoktu’ diyerek cezadan kaçabiliyor. Ancak burada çocuklarının boğazına bıçak dayayan biri için ‘basit tehdit’ değerlendirmesi yapılamaz. Bu karar, benzer davalar açısından çok önemli ve doğru bir adımdır.”
